Wensen

Ik ben blij dat 2019 bijna gedaan is.
Afscheid nemen van mijn lief was de moeilijke rode draad door dit jaar.
Op naar een jaar vol mooie luchten en nieuwe uitzichten.

Met een stempel van een tekening, wens ik iedereen een positief 2020!
"Kijk omhoog, daar is de blauwe lucht."

Eenvoud

Na de overdaad van kerst, tijd voor eenvoud.

Past helemaal bij deze laatste week van het jaar.

Drijfhout

Als ik van een wandeling aan zee terugkeer, zit er een kleine buit in mijn jaszakken.
Schelpen.
Drijfhout.
Zand.
Een klein stukje drijfhout, vraagt om een kleine tekening.

Een dag in de massa

Er was veel volk in het Middelheim beeldenpark. Vooral Pokémon-jagers.
Het werd een zalige winterwandeling in de zon.
Er was veel volk in het FOMU, voor de tentoonstelling van Stephan Vanfleteren.
Veel volk op deze indrukwekkende tentoonstelling (ga kijken!).

Een gigantische massa in de winkelstraten, in een opgeklopte Christmas shopping-sfeer. Waar ik met de fiets tegen de stroom in ging. Letterlijk en figuurlijk.
Ik kreeg het benauwd van het hebberig gewoel.
Eens thuis gekomen, hoor ik dat de klimaattop COP-25 een maat voor niets werd.
Verantwoordelijkheden worden niet genomen.

Ik zoek zachtheid, natuur en een leven met minder.
Zachtheid vind ik alvast in het tekenen.

Volle maan

Ergens tussen nacht en dag.
In het blauwe uur, fiets ik naar school.
De volle maan staat groot te wezen boven de stad.
Fietsend richting maan, zakt deze achter de gebouwen weg.
Daar is de dag.

Laveren tussen...

Er rijpen ideeën.
Er rijpen tekeningen.
Over warmte, een winters verhaal.
Over dromen, iets voor de lente.
Laveren tussen de seizoenen.

Omdat ik niet van de winter hou, toch alvast iets over de lente.