Ieder in zijn hok

Al 7 weken zitten we in ons hok.
Eén grote puzzel van hokjes, een hele stad vol.
Ik wil zooooooo graag eruit om met vrienden op stap te gaan.

Helaas, voorlopig blijft het mijn kleine, eigen wereld en ik.
En af en toe even zwaaien naar de buren.

Tien jaar

In mijn leven heb ik een paar ingrijpende keuzes gemaakt.
De reis door Zuid-Amerika die een jaar duurde.
De 1.200 wandelkilometers naar Santiago.
En … de keuze om pleegmama te worden.

15 april 2010 was de start van de roller-coaster, die nog steeds doordendert.
Met ups en downs.
Met vrolijkheid en onzekerheid.
Met twijfels en doorzettingsvermogen.
Met onvoorwaardelijke liefde.

Op onze eerste wandeling samen wilde Kyara elk pluisbloemetje van de paardenbloem plukken en blazen. Die gretigheid heeft ze nog steeds.
Vandaag wil ze persé gaan wandelen met de kat aan de leiband.
En de kat ... die sliep voort.

Experimenten

Via Domestika, volg ik een cursus over schetsboeken (Cuadernos de dibujo: encuentra una lenguaje propria). Over hoe je een eigen taal kan ontwikkelen in je tekeningen.

In een kasboek, dat ik gebruikte in 2015, zaten losse en weinigzeggende tekeningen.
En toen verdween dit boek in de kast.
Tot nu. De oude tekeningen worden verwerkt in nieuwe experimenten.
Het is spelen met vormen, kleuren en materialen.

Een nieuwe grote speeltuin komt zomaar bij ons huis.
Een fijn gevoel in deze corona-thuis-tijden.