Een magneet als kerstkaart

Kerst komt dichter. 2015 volgt gauw.
Onze wensen zijn de deur uit.
Geen gewone kaart, wel een magneet.
Moge de wondermooie tekst van de Dalai Lama,
lang blijven kleven op je koelkast én in je hoofd.

Wirwar van gedachten

Gedachten maken je klein.
Gedachten maken je groot.
Wat een wirwar (soms).

De volhouders

De wind blaast de laatste bladeren van de takken.
Toch zijn er nog volhouders.
Zij houden zich staande.
Die eenzaam wapperende gele vlekken in een grijze straat.
Elke dag kijk ik of ze er nog zijn.
Ja ja, vandaag waren ze er nog!

Kleur verdringt het grijs

Op een grijze dag als vandaag, zijn er toch kleuren en ideeën.
Verwonderd ging ik aan de slag.
Resultaat: kerstkaarten en verjaardagswensen.
De ontwerpen liggen bij de drukker.
Ik kijk uit naar het resultaat…

Een beker vol bloemen en getallen. Eindelijk is daar de zes.

Een tekening over vleugels, weggaan en blijven.

Onderaan de dijk

Ik werd gisteren van mijn sokken geblazen.
Een bijzonder lied nestelt zich in mijn hoofd.
Stemmen zweven door het huis.
Rauw versus zacht, wat een samenzang.

Voor ons het lichte water
Achter ons de zware dijk

Mijn lief en ik hebben zo'n plek.

Herfstkleuren

In een tijd van veel voor en tegen.

In een tijd van over alles een mening te moeten hebben.

Weet ik het niet meer zo goed.

Wat ik wel weet, is dat de voorbije dagen de herfst in duizenden warme kleuren, het mooiste van zichzelf gaven. Honderden bladeren dwarrelden door de strakblauwe lucht.

Genieten was het. Héél erg genieten.

Ganzenbord voor de zeepaardjes-klas

Voor juf Eveline schilderde ik een ganzenbord zonder ganzen.
Wel met zeepaardjes, boten, dolfijnen, walvissen én een slapende maan.
Ssssst, beurt overslaan.
Een zeebord dat groot genoeg om met heel de klas rond te zitten.
Veel plezier, zeepaardjes!

Dwalend figuur

In het boek 'Project Object' komen meer en meer tekeningen.
Dwalende figuren. Een beetje op zichzelf. Soms triest. Soms badend in de zon.

Kijken met twee

Op een zonnige plek kijken naar mensen.
Ik kijk en teken een dame op het terras.
Mijn dochter, bijna zes, komt meekijken en tekent ook.
Een dubbele tekening in mijn schetsboek.

Blauw

Een nieuwe reeks impressies in acrylverf.

Droefheid en schoonheid

Vandaag was er wonderlijk mooi licht.

Licht dat dwarrelde door de bomen.

Licht dat de bladeren zachtjes deed verkleuren.

Droefheid voelen en schoonheid zien, zo tegengesteld kunnen de dagen zijn.

Oh kijk!

Weer een paar figuren die in mijn kasboek slopen.

Bootjes van papier

In het kasboek 'Project Object' kregen deze figuren een plaatsje.
Een Chinese vader met zoon.
Een Baskische man.
Beiden kijkend naar bootjes van papier.

'Project object'

Een oud kasboek uit de kringwinkel, wordt een nieuw project: 'Project object'.
Geen idee waar het ding me brengt.
Dan maar beginnen met de eerste pagina.

Weg van huis

Even in een ander land wonen.
Even in een andere taal naar de bakker.
Genieten van stokbrood met kaas.
Genieten van de krekels in het gras.
Genieten van de geur van lavendel.
Vakantie in Frankrijk dus.

Regen zonder ophouden

Nee toch, ophouden zal het.
Ik kijk achter de wolken en zie de zon.

Stilte-plek aan het water

Hier valt de stad stil.
Kijken en genieten van verstilde zichten en dreigende luchten.
Met een schets en een beeld in het hoofd naar huis.

Om thuis verder te stileren.

Kleur

Van wit naar kleur.
De studie is even achter de rug, nu is het speeltijd.

Niet gewoon rond

Een beschuit is rond.
Altijd geweest.
Voer voor zeevaarders dobberend op oceanen.
Voer voor moeders met ronde keukenblikken.

Sinds lang heb ik problemen om zo'n ding uit het pak te krijgen zonder te breken.

Hoezee, hoera. De vorm is aangepast.
Hoe is het mogelijk dat marketingmensen daar niet vroeger een oplossing voor bedachten?

Zo'n vorm werkt. Echt waar.
En veel spannender dan gewoon rond…

Onderweg

Op een miezerige zondag krabbelde ik dit figuurtje in mijn schetsboek:

Tijd om er weer mee aan de slag te gaan.
In 1973 zag mijn figuurtje er zo uit:

Niets nieuws, wel iets om te koesteren

In 2011 maakte ik dit boekje van 13 pagina's. Een verhaal over een mevrouw met een fiets en een meisje met een konijn. Maar vooral een boekje over het ingewikkelde verhaal van pleegzorg.

In de trein

Soms mis ik de dagelijkse treinreizen. Niet voor de tijd die ik onderweg was. Wel om 'het mensen kijken'. Mooie koppen die ik probeer te vangen in schetsen.